Tro­chę histo­rii.

Okre­śle­nie tej metody foto­gra­ficz­nej jako foto­gra­fia kir­lia­now­ska, jest nieco krzyw­dzące dla Pola­ków, ponie­waż prace nad nią zostały roz­po­częte przez Jakuba Jodko-Nar­kie­wi­cza, naszego rodaka (na poniższej foto­gra­fii).



Żył w latach 1845-1905, z zawodu był leka­rzem. Oprócz tego był także zawo­ła­nym bada­czem elek­tro­ma­gne­ty­zmu i ama­to­rem foto­gra­fii. Udało mu się połączyć te dwie pasje i jako pierw­szy doko­nał foto­gra­ficz­nej reje­stra­cji koro­no­wych wyła­do­wań elek­trycz­nych na powierzchni przed­mio­tów. Jego odkry­cie zostało jed­nak zapom­niane na kil­ka­dzie­siąt lat.
Pod koniec lat trzy­dzie­stych XX wieku prace nad reje­stra­cją ulotu elek­tro­sta­tycz­nego pod­jął rosyj­ski tech­nik Sie­mion Kir­lian wraz z żoną, Walen­tyną.
Małż­eń­stwo Kir­lia­nów ogło­siło, że doko­nało foto­gra­ficz­nej reje­stra­cji ducho­wej aury. W ten spo­sób ta forma reje­stra­cji obrazu zyskała uzna­nie wśród parap­sy­cho­lo­gów jako wła­śnie foto­gra­fia kir­lia­now­ska. Wykład­nia meta­fi­zyczna zapro­po­no­wana przez Rosjan nie zna­la­zła do dziś potwier­dze­nia w fak­tach nau­ko­wych, jed­nak samo zja­wi­sko pow­sta­wa­nia kir­lia­now­skiego obrazu zostało zba­dane przez naukę, opi­sane i udo­wod­nione.

Nie wni­ka­jąc w sprawy natury ducho­wej można stwier­dzić, że tego typu foto­gra­fie są po pro­stu ładne.
Poni­żej przed­sta­wiam spo­sób wyko­ny­wa­nia ich w warun­kach domo­wych.

Kamera kir­lia­now­ska.

Foto­gra­fie kir­lia­now­skie przed­sta­wiają w grun­cie rze­czy zare­je­stro­wany obraz wyła­do­wań koro­no­wych zacho­dzących na powierzchni przed­mio­tów po przy­ło­że­niu do nich wyso­kiego napięcia zmien­nego rzędu 10kV lub więk­szego. Metoda Kir­liana pole­gała na bez­po­śred­niej reje­stra­cji obrazu na bło­nie foto­gra­ficz­nej. Wyma­gało to uło­że­nia foto­gra­fo­wa­nego przed­miotu na fil­mie foto­gra­ficz­nym i przy­ło­że­nia do niego wyso­kiego napięcia wiel­kiej często­tli­wo­ści. Oczy­wi­ście musiało się to dziać w ciemni. Obraz wyła­do­wań ujaw­niał się po wywo­ła­niu bez­po­śred­nio na fil­mie. A co jeśli nie posia­damy ciemni, ani nie znamy się na dosyć trud­nej sztuce wywo­ły­wa­nia filmu?

Z pomocą przy­cho­dzi współcze­sna tech­nika, która ofe­ruje nam cyfrowe apa­raty foto­gra­ficzne. Dzięki temu możemy się obyć bez ciemni foto­gra­ficz­nej, ale sto­so­wa­nie cyfro­wych apa­ra­tów rodzi kolejną trud­ność natury tech­nicz­nej. W przy­padku cyfrówek nie ma możl­i­wo­ści bez­po­śred­niego wyko­na­nia zdjęć na fil­mie. By wyko­nać cyfrowe zdjęcie kir­lia­now­skie potrze­bu­jemy prze­zro­czy­stej elek­trody, przez którą mogli­by­śmy foto­gra­fo­wać obiekt. Oczy­wi­ście ist­nieją tego typu szklane elek­trody pokryte bar­dzo cien­kimi war­stwami metalu, ale są one zwy­kle poza zasięgiem ama­tora. Pro­blem ten można obejść sto­su­jąc… cie­kłą elek­trodę. Jej rolę może pełnić pła­skie naczy­nie wypełn­ione roz­two­rem elek­tro­litu. Można zasto­so­wać wodę z roz­pusz­czoną w niej odro­biną soli kuchen­nej. Elek­tro­lit prze­wo­dzi prąd elek­tryczny, a jed­no­cze­śnie jest przej­rzy­sty. Poniższy sche­mat pre­zen­tuje budowę pro­stej kamery do elek­tro­fo­to­gra­fii:



Pod­stawa może być wyko­nana z jakie­go­kol­wiek mate­riału izo­la­cyj­nego. Rolę prze­zro­czy­stej elek­trody pełni tutaj duża szalka Petriego wypełn­iona roz­two­rem elek­tro­litu. Do pod­stawy jest przy­mo­co­wana uzie­miona spręży­nu­jąca blaszka. Doci­ska ona foto­gra­fo­wany obiekt do spodu szalki Petriego. W elek­tro­li­cie jest zanu­rzona elek­troda dopro­wa­dza­jąca wyso­kie napięcie z odpo­wied­niego gene­ra­tora. Pra­wi­dłowo wyko­nana pod­stawa wraz z szalką wygląda następu­jąco:





Blaszka powinna być na końcu odpo­wied­nio wygięta, tak by można było umie­ścić na niej foto­gra­fo­wany obiekt, jak widać poni­żej:



W tym przy­padku obiek­tem jest gałązka żywot­nika.

Jako źródło wyso­kiego napięcia można zasto­so­wać jaki­kol­wiek odpo­wiedni gene­ra­tor prądu zmien­nego. Można wyko­rzy­stać układ ZVS, lub kla­syczny induk­tor Ruhm­korffa. Ja sto­suję induk­tor z dobu­do­wa­nym przeze mnie prze­ry­wa­czem elek­tro­nicz­nym. Ma to tę zaletę, że można płyn­nie regu­lo­wać moc pow­sta­jących wyła­do­wań. Cały, gotowy do pracy zestaw:



Należy zacho­wać szcze­gólną ostrożn­ość w pracy z wyso­kimi napięciami! Może to sta­no­wić zagro­że­nie dla życia i zdro­wia. W cza­sie doświad­cze­nia wytwa­rza się tru­jący ozon - należy zad­bać o możl­i­wość wie­trze­nia miej­sca pracy. Autor nie bie­rze jakiej­kol­wiek odpo­wie­dzial­no­ści za wszel­kie mogące pow­stać szkody. Robisz to na wła­sne ryzyko!


Ponad szalką Petriego jest widoczny uch­wyt dla apa­ratu foto­gra­ficz­nego. Zdjęcia należy wyko­ny­wać w ciem­no­ści; czas eks­po­zy­cji trzeba dobrać eks­pe­ry­men­tal­nie. Poni­żej przed­sta­wiam wyko­nane przeze mnie zdjęcia kir­lia­now­skie:

Liść Koniczyny.



Liść Winorośli.



Stokrotka.



Moneta.





Żywotnik.





Dzięki zdjęciom można dojść do pew­nych cie­ka­wych wnio­sków. W przy­padku liści żywot­nika obraz wyraźnie różni się w zależn­o­ści od tego, czy foto­gra­fu­jemy spod­nią, czy wierzch­nią jego część. Wynika to z różnic w budo­wie tych powierzchni. Nie­rów­no­mier­ność poświaty pozwala wnio­sko­wać o struk­tu­rze powierzch­nio­wej foto­gra­fo­wa­nych przed­mio­tów.

Wyła­do­wa­nia koro­nowe zacho­dzą głów­nie na wysta­jących ele­men­tach. Pozwala to na uwi­docz­nie­nie nawet bar­dzo małych rys, zadra­pań czy nie­rów­no­ści na foto­gra­fo­wa­nych mate­ria­łach. Foto­gra­fia kir­lia­now­ska zapewne może oddać pewne usługi przy dia­gno­zie struk­tury mate­ria­łów.

Autor: Marek Ples weirdscience.eu

Nasze ukochane Roślinki.

Super art, też kilka lat temu dużo o tym czytałem i miałem zamiar zrobić sobie taki zestaw do fotografowania ale jakoś mi przeszło .Jeśli mogę dodam od siebie że świetliste linie i łuki, które widać czasem na kirlianowskich fotografiach żywych organizmów, dosyć dokładnie pokrywają się z "południkami" akupunkturowymi, co dowodzi że jest jeszcze na świecie sporo rzeczy o których nawet nie śniło się filozofom

Dokładnie tak na Świecie jest wiele rzeczy i zjawisk, których ludzie nie rozumieją lub nie widzą.
Wystarczy tylko odpowiednio spojrzeć !

Energię (niektórzy mówią aurę) można zobaczyć każdej materialnej rzeczy ... wystarczy tylko otworzyć "oczy"
Z doświadczenia własnego dodam, że jest to prawda !

Pozdro
G.

no no goly to pojechales pocalosci z art super
tylko czekac na smialka na forum
pozdrowki
peace

To tym się robi też zdjęcia aury ludzkiej ? jeśli tak to kumpel na studiach taki temat pracy sobie wybrał i okazało się że nawet kolory ubrań ludzi którym fotografował paluchy miały znaczenie - czym więcej kolorowych ubrań tym zdjęcie było bardziej czerwone i kolorowe . Tak samo było ze zdjęciami przed i po wysiłku fizycznym , jodze i medytacji

przed niebieskie po rozpierdziol