Na początek trochę informacji na temat dwóch potencjalnych niszczycieli naszych ogródków.
Lubię zwierzątka, ale one czasem doprowadzają mnie do szewskiej pasji
Dzik (Sus scrofa) – gatunek dużego, lądowego ssaka łożyskowego z rzędu parzystokopytnych. Sus scrofa jest jedynym przedstawicielem dziko żyjących świniowatych w Europie. Jest przodkiem świni domowej.
Gatunek inwazyjny poza naturalnym zasięgiem występowania.
Dzik jest popularnym zwierzęciem łownym i jako taki doczekał się w języku myśliwych wielu szczegółowych określeń, pozwalających w krótkich słowach opisać zwierzę i jego zachowanie. Z czasem część tej terminologii weszła do języka codziennego, a także języka zoologów. W Polsce dzik jest pospolitym przedstawicielem tzw. zwierzyny czarnej, podlega sezonowej ochronie. Samica dzika nazywana jest lochą, samiec odyńcem, a młode warchlakiem, warchlak o charakterystycznym paskowym umaszczeniu – pasiakiem.
Zmysły
Najczulszym zmysłem dzików jest węch. Mają także bardzo dobrze rozwinięte zmysły dotyku, smaku i słuchu. Wzrok tych zwierząt jest prawdopodobnie dobry, chociaż
przez rozłożenie oczu po bokach głowy nie widzą dobrze tego, co dzieje się z przodu ciała.
Babrzysko (kąpielisko) dzików.
Tryb życia
Zwierzę stadne, żyjące w grupach rodzinnych nazywanych watahami. W skład gromady wchodzi od kilku do dwudziestu osobników obu płci: stara locha – przewodniczka – oraz lochy z warchlakami (młode od dnia urodzenia do dnia 31 marca roku następnego). Pozostałe osobniki są słabiej związane ze stadem. Odyńce rzadko wiążą się z grupą, zwykle bytują samotnie. Watahy przebywające na wspólnych żerowiskach tworzą zgrupowanie liczące do 100 osobników.
Dziki w ciągu dnia odpoczywają w barłogach lub tarzają się w błocie. Wieczorem osobniki wyruszają na żer i pod osłoną nocy wychodzą z lasu na pola. Mogą być szkodnikami upraw.
Biegają kłusem, galopem lub skokami. W galop zrywają się rzadko i potrafią nim przebiec tylko kilkaset metrów. Dobrze pływają, dlatego występują na jeziornych i rzecznych wyspach.
Dziki czyszczą skórę z pasożytów ocierając się (czochrając się) o pnie drzew.
Dzik jest agresywnym zwierzęciem i w niektórych sytuacjach odważnie szarżuje na wroga. Lochy z potomstwem są szczególnie niebezpieczne.
Locha z warchlakami.
Pożywienie
Dzik jest typowym wszystkożercą. Żywi się m.in. żołędziami, orzeszkami buczynowymi. Jest utrapieniem rolników – ryjąc, potrafi poczynić wielkie szkody, zwłaszcza w uprawach roślin bulwiastych. W runie znajduje dżdżownice, owady, gryzonie, których nory odnajduje węchem, kłącza roślin, grzyby. Zjada nawet padlinę. Zdobywa pokarm głównie przekopując ziemię swym wrażliwym, wydłużonym ryjem (gwizdem).
Zbuchtowana (zryta) przez dziki łąka.
Trop dzika
Sarna europejska (Capreolus capreolus) – gatunek ssaka parzystokopytnego z rodziny jeleniowatych. Jedno z ważniejszych zwierząt łownych Europy. Samica jest potocznie nazywana kozą, samiec rogaczem lub kozłem, młode zaś koźlętami. Istnieje również łowieckie określenie sarniak na dorosłego samca sarny.
Tryb życia
Sarny w okresie od późnej jesieni do wiosny żyją w stadach (rudlach) złożonych z kilku do kilkudziesięciu osobników prowadzonych przez doświadczoną samicę. Po tym okresie rudle się rozluźniają i rozbijają na mniejsze grupy. Największą aktywność wykazują we wczesnych godzinach rannych, południowych i wieczornych. Mogą żerować w nocy.
Sarna jest gatunkiem roślinożernym. Żywi się trawami, ziołami, liśćmi, grzybami i owocami leśnymi. Samce wykazują zachowania terytorialne i związaną z tym agresję.
Sarny na polu oziminy.
Trop sarny
źródło: wikipedia.org
SPOSOBY ODSTRASZANIA
Jak odstraszyć dzika.
Są różne metody ochrony upraw przed dzikami.
Można:
- budować ogrodzenia
- rozwieszać wstążki odblaskowe
- zakładać elektryczne ogrodzenia – pastuchy
- zakładać odstraszające urządzenia akustyczne np. radia
- odstraszać z pomocą petard
- rozwieszać środki zapachowe
Dziki poza szczególnymi przypadkami na ogół uciekają przed człowiekiem i zwierzętami drapieżnymi – wilkami. Dlatego „skutecznym” środkiem odstraszania dzików są rozwieszone włosy ludzkie Produkowane są również preparaty chemiczne przypominające pot ludzki oraz wilcze odchody. Są one dostępne na rynku.
Środki w formie granulek:
S T O P D Z I K GR
Stop Dzik GR jest preparatem francuskiej firmy AL’TECH S.A.R.L. przeznaczonym do ochrony upraw polowych przed szkodami od dzików. Można nim także zabezpieczać nie ogrodzone powierzchnie upraw dębu z siewu prowadzonych w kompleksach leśnych. Preparatem jest sprzedawany na rynku polskim od 1999 roku – zezwolenie MRiRW nr 484/99. Stop Dzik GR jest repelentem w formie granul. Oryginalność działania tego preparatu polega na tym, że aby preparat zadziałał jako repelent, musi być najpierw zjedzony przez dziki. Zjedzone przez dziki granulki powodują u nich podrażnienie śluzówki jamy gębowej, przez co zachowują się one nie naturalnie. Następuje u dzików obfite ślinienie się, czochrają rapciami gwizd i tabakierę, płaczą. Poprzez takie działanie dziki zapamiętują ten stan, a wrażliwość zapachowa odstrasza ich od miejsca spożycia repelentu. Dziki zrażają się do miejsca w którym znajdował się rozsypany repelent. Substancją biologicznie czynną preparatu jest odstraszająca kompozycja smakowa.
Preparat rozsypuje się na pasach brzeżnych o szerokości 5 -7 m przed polem, tak aby na 1 m2 znalazło się nie więcej niż 2 – 3 granulki. Przy takim sposobie zabezpieczania, do ochrony 1 ha uprawy potrzebne jest około 5 kg preparatu. Środek zabezpiecza uprawę na okres 4 – 5 tygodni, w zależności od warunków pogodowych. Środek nie jest szkodliwy dla ludzi i zwierząt.
Środki w formie cieczy:
H U K I N O L 75 AL Właśnie to zakupiłem w tym rok
Do ochrony zbóż, ziemniaków, kukurydzy, buraków.
Obecnie najskuteczniejszy środek odstraszający.
Q U I N O L E N 73 AL.
Do ochrony ziemniaków kukurydzy. Zalecana dawka: 3-4 krople na jedno stanowisko, następnie powtórzyć do 4 razy po 1 kropli co 7 dni. Środek należy stosować:
a/ we wczesnym stadium wegetacji roślin uprawnych
b/ na kilka tygodni przed zbiorem.
W I L D R E P E N T AL.
Wykorzystywany do ochrony ziemniaków i kukurydzy. Działa drażniąco na oczy. Może powodować uczulenie w kontakcie ze skórą. Pary mogą wywoływać uczucie senności i zawroty głowy .Komplet stanowią 3 kolorowe butelki z zakraplaczami oznaczone:
A – bezbarwna, B – czerwona, C – niebieska.
Stosowanie środka polega na zakraplaniu szmatek zawieszonych na palikach na wysokości 40-50 cm nad powierzchnią ziemi. Odległość między palikami: 15-25 m. Na szmatkę nanieść 2-3 krople zawartości butelki A, po około 7-10 dniach 2-3 krople zawartości butelki B i po 7-10 dniach 2-3 krople zawartości butelki C. Czynności powtarzać.
Opakowanie (3 butelki)wystarcza na zabezpieczenie około 7 ha na 20-40 dni.
BIOTEC
Preparat odstraszający dzikie zwierzęta – repelent opakowanie 1 litr wystarczające na 6,5 km imitujący zapach niedźwiedzia i wilka. Działa odstraszająco na dziki, sarny, zające i inne dzikie zwierzęta poprzez unikalny zapach, który zmienia się zależnie od temperatury i pory dnia. Pachnie przyjemnie dla nosa ludzkiego migdałami w odróżnieniu od perfidnego smrodu innych odstraszaczy oferowanych na rynku!!! Pamietaj, niech nie zmyli cię fakt, że preparat nie ma odstręczającego zapachu dla człowieka!!! Ten migdałowy aromat dla twojego nosa jest smrodem nie do wytrzymania dla dzikiej zwierzyny, naśladującym zapach groźnych drapieżników – niedźwiedzia i wilka. Nie ma niebezpieczeństwa skażenia smrodem rąk i odzieży.
Wysoka skuteczność produktu. Preparat nie jest toksyczny dla wód gruntowych – 100% biologicznie degradowalny. Pojemność 1 litr. Wystarcza na spryskanie 6,5 kilometrów w linii prostej.
Instrukcja stosowania
Spryskać aplikatorem podłoże poprzez naniesienie jednorazowo ok. 1,5 ml preparatu w odstępach co 10 metrów. Przeciwko dzikom preparat stosować wyłącznie przez zaaplikowanie w gruncie. W przypadku jeleni, saren, danieli zaleca się skuteczniejszą metodę przez naniesienie płynu aplikatorem na drzewa lub krzaki. W obszarze niezadrzewionym można użyć tyczek ze szmatkami umieszczonymi na wysokości ok. 80 cm, nasączonymi jednorazową dawką 1,5 ml. preparatu. Środek zaczyna działać po 8-10 godzinach od pierwszego zastosowania. Czynność należy powtarzać po 8-10 dniach oraz po silnych opadach deszczu pow. 10l/m2.
Zasada stosowania środków cieczowych
Wokół wybranych upraw należy powbijać paliki o wysokości 50-60 cm. w odstępach co 15-20 m /zauważono że korzystniejsze jest rozmieszczenie palików w odstępach co 12 m/ Na szczycie palików należy dobrze umocować zwitek szmat, filcu lub gąbki kawałek styropianu lub małe pudełko plastikowe z nawierconymi otworami wypełnione trocinami. Ważne jest żeby tkanina dobrze nasiąkała. Od góry należy osłonić je daszkiem z tworzywa . Daszek ten ma chronić od deszczu ale ma również zapewnić swobodny przepływ powietrza konieczny dla rozchodzenia się zapachu. Daszek może stanowić kubek jednorazowy z tworzywa sztucznego lub przecięta na pół butelka przymocowane na wystającym końcu palika Co 10-14 dni w zależności od pogody, na zwitek szmat nanosi się preparat za pomocą kroplomierza lub strzykawki w ilości 3-5 kropli na palik . Zwiększenie ilości kropli działa niekorzystnie, powodując zmianę zapachu. Środka nie należy stosować wzdłuż całej linii lasu. W ten sam sposób rozmieszczamy włosy ludzkie. Należy jednak pamiętać, że zwierzyna może szybko przyzwyczaić się do zapachów, podobnie do dźwięków urządzeń odstraszających dlatego zalecane jest zmienianie preparatów zapachowych.
źródło:
kldzik.pl/?p=435
METODY ODSTRASZANIA - TEST
źródło:
mojelowy.pl/blog/odstraszanie-dzikow-wielki-test
Jak odstraszyć sarny
Sarny potrafią dokonać ogromnego spustoszenia w ogrodzie czy na działce. Chodzą sobie beztrosko podczas naszej nieobecności i zjadają wszystko z czego jesteśmy tak dumni - warzywa, owoce i rośliny ozdobne. Poniżej kilka wskazówek i porad dotyczących wypłaszania saren.
1
Sarny i jelenie nie cierpią zapachu i smaku surowych jaj. Do 2 litrów wody dodaj 6 jaj i dokładnie wymieszaj. Tym roztworem spryskaj rośliny. Sarny będą się trzymały z daleka aż do momentu gdy spadnie pierwszy deszcz. Powtarzaj zatem ten zabieg co pewien czas.
2
Sarny nie znoszą również mydełek zapachowych. Należy jednak pamiętać, że nie wystarczy takie jedno mydełko. Aby odstraszyć sarny mydła należy wieszać dookoła całej posesji w odległości około 3 metrów jedno od drugiego, aby utworzyły coś na kształt pachnącego muru.
3
Sarny odstraszają również rzeczy pochodzące od człowieka i nim pachnące np. przepocone skarpety czy ludzkie włosy. Skarpety można wieszać w ogrodzie w woreczkach z gazy na gałęziach drzew. Co do włosów to można kłaść po kilka na niektórych roślinach - oczywiście tych, które są smaczne dla saren.
4
Sarny nie lubią również niektórych roślin jak np. bylina pospolita, lawenda, szałwia. Te aromatyczne rośliny posadź na obrzeżach swojego ogrodu. Niezjadliwe wg saren są również: begonie, żonkile, irysy, nagietki, kosmosa pierzasta, naparstnica, peonie, wyżlin. cynie, krzaki bukszpanu, krzewy ostrokrzewu, jałowiec, bez oraz z drzew: świerki i sosny.
5
Z uwagi na to, że sarny nie lubią mocnych zapachów, dobrze odstrasza je również czosnek i cebula.
6
Najlepszym sposobem na trzymanie saren z daleka od naszej działki czy ogrodu jest postawienie wysokiego płotu (co najmniej na 2,5 m ze względu na to, że niższy płot sarna potrafi przeskoczyć).
7
Jeśli sarny zjadają niektóre z naszych roślin wówczas najlepszą metodą będzie owinięcie pnączy drutem kolczastym (w przypadku krzewów czy małych roślinek może to się okazać niemożliwe).
źródło:
www.tipy.pl/artykul_822,jak-odstraszyc-sarny.html
Jeżeli znacie jeszcze jakieś inne sposoby na odstraszanie zwierząt śmiało dopisujcie
Każdy patent może się przydać